POLSKIE GTS I TALL WOMEN

Dejfff

Mój drogi pamiętniczku.
Wracam po cichu na forum w niesławie. Lata mijają, życie toczy się charakterystycznym dla siebie tempem. Tak to ja, ten sam który miał problem z makrofilią, ten który przed ośmioma laty pisywał powieści na ów forum. Czy nadal mam z tym problem?
Szczęście to rodzaj abstraktu. Zamiast uganiać się za jego dojrzałą formą należałoby łapać go wszędzie, we wszelkich aspektach życia. Czas by dojrzeć, by to zrozumieć. W przeciwnym razie pozostanie na zawsze się - nie tyle co samotnym - co nieszczęśliwym. Jedno w końcu nie warunkuje drugiego.
Lada moment moje 30 urodziny. Przez większość tego czasu nie mogłem się pogodzić z faktem, że jestem makrofilem. Tak jest gdy się stroni od pomocy psychoterapeutycznej. To równia pochyła w kierunku stanów depresyjnych. Dopiero gdy wyszedłem ze szpitala psychiatrycznego zrozumiałem, że nie warto katować się własną samotnością a szukać szczęścia wszędzie gdzie jest to dane.
To są nieraz złudne drogi. Sporo pieniędzy po drodze straciłem na prostytutki. Jedną zapamiętam szczególnie. Z Ewą spotykałem się dwa lata. Całkiem odpowiadał mi jej mental. Do tego niespotykane i niewiarygodne na portalach erotycznych 190 cm czystego seksapilu. Nigdy nie zapomnę gdy tonąłem w jej ogromnych ramionach albo tego gdy fantazjowaliśmy na tematy gigantyzmu. Czas by określić się ponownie, tak psychoemocjonalnie jak i seksualnie. Póki co i całe szczęście na antydepresancie.
Już nie myślę o tym by poznać partnerkę na tego typu forach. Jednak pogodzony z własnym "ja" przestałem się w końcu oszukiwać i rozpocząłem kolejną mikrą próbę poszukiwania kolegów którzy mnie zrozumieją i z którymi będę mógł czasem poruszyć ów temat. Brak wiary w odnalezienie partnerki pokutuje lecz jednocześnie mobilizuje.

Demot

Muszę sobie przypomnieć temat i odpiszę.

Khabirkozak

Dejfff, jeśli masz Discorda, to wbij do naszej grupy:
[link widoczny dla zalogowanych]

Tam łatwiej będzie pogadać.